Jak i czym tapetować?

Tapetowanie jest zaledwie odrobinę wyżej od malowania na drabinie trudności, wymaga podobnych minimalnych zdolności manualnych, trochę więcej wyobraźni i skrupulatności. Niegdyś popularne było tapetowanie wszystkich ścian, obecnie dla tapety rezerwuje się

wyeksponowaną ścianę lub jej fragment, tapetę traktujemy jako subtelny acz zauważalny dodatek i w takiej aranżacji tkwi cały urok.

Zanim podejmiemy się aplikacji tapet, sprawdźmy czy podłoże się do tego nadaje, naturalnie musi być pozbawione pyłu, kurzu, tłuszczu, rozwarstwiająca się farba musi zostać usunięta, oczywiście na ścianie musi być farba emulsyjna, jeśli będzie miała wykończenie satynowe, lekko błyszczące, należy taką powierzchnie zagruntować farbą podkładową, nadającą mat powierzchni ściany, co poprawi jej przyczepność, wszelkie nierówności muszą zostać zaszpachlowane i zagruntowane farbą podkładową, ściana dopiero co wyszpachlowana, surowy tynk gipsowy, płyta G-K, muszą być zagruntowane farbą podkładową, nasza ekipa remontowa stosuje tu sprawdzoną Grunt-Śnieżkę, w żadnym wypadku nie można nakładać tapet na ścianę zagruntowaną tylko Unigruntem, powierzchnia ściany jest za śliska i podczas wysychania tapety mogą się pojawić szczeliny między brytami.
Grubość tapety którą wybierzemy musi być dobrana do gładkości ściany, jeśli ściana nie jest doskonała, a nie chcemy jej gładzić gipsem, wówczas zapomnijmy i cienkich i gładkich tapetach, gdyż na ścianie wytapetowanej taką tapetą widoczna będzie najmniejsza nierówność, nawet ziarenko piasku, wybierzmy tapetę grubszą, tzw. bardziej mięsistą, z tłoczeniami wzoru, to powinno pomoc. Natomiast jeśli mamy bardzo wysoki stopień chropowatości powierzchni ściany, żadna, nawet grubsza tapeta nie na wiele się zda, chodzi tu o przyczepność gładkiej spodniej części tapety, na łączeniach po prostu nie będzie trzymać się podłoża, w tym miejscu należy wspomnieć o rodzaju tapety, który najlepiej maskuje wszelkie niedociągnięcia na powierzchni ściany, chodzi o tapetę typu raufaza, są to trociny (o różnej frakcji w zależności od typu tapety) sprasowane pomiędzy dwiema warstwami papieru, jest to tapeta wyłącznie z przeznaczeniem do malowania, ten rodzaj tapety ma jednak coraz mniej zwolenników, gdyż postrzegana jest jako półśrodek, podobnie sporo maskuje mocno tłoczona tapeta z włókna szklanego, ale stosuje się ją głównie w biurach, obiektach handlowych i użyteczności publicznej.
Najmniej wdzięcznym do układania typem tapety będzie tapeta dziecięca, jest gładka, z reguły jest to dość cienki i miękki papier, w efekcie mają prawo być widoczne łączenia bryt, pomimo położenia idealnie na styk i nawet najbardziej umiejętnego jej nakładania, w zasadzie im grubsza tapeta, tym lepiej maskuje się połączenie bryt, choć są cienkie tapety winylowe wysokiej jakości i o odpowiednim wzorze, gdzie łączenia bardzo dobrze się maskują, ale ściana musi być wtedy idealnie gładka.
Rodzaj tapety, a właściwie jej spodnia część ma kapitalny wpływ na wygodę klejenia tapet i także na efekt końcowy tapetowania, niegdyś standardem było moczenie klejem zarówno ściany jak i pociętych bryt tapety, które musiały zostać odstawione na minutę czy parę minut aby papier nasiąknął klejem, podczas przyklejania bryt na ścianę nasiąknięty klejem papier sprawiał czasami trochę kłopotów, tapeta potrafiła się jeszcze trochę rozciągnąć na ścianie i podnosić się na łączeniach, co absorbowało dodatkowo tapeciarza, póki nie wprowadzono kapitalnej innowacji.
Jak i czym tapetować? Jest nią tapeta z podkładem z flizeliny, tj. włókniny syntetycznej, praca z tą tapetą, w porównaniu do tapety z podkładem papierowym to dzień do nocy, to łatwiejsza i szybsza praca, a efekt zawsze w pełni zadowalający, flizelina w przeciwieństwie do papieru po nasiąknięciu klejem w ogóle się nie rozciąga, aplikacja takiej tapety na ścianę jest zgoła inna niż tapety na podkładzie papierowym, klejem smaruje się wyłącznie ścianę, tapety nie trzeba z góry pociąć na bryty, w ogóle nie musimy mieć stołu do tapet, nakłada się ją na posmarowaną klejem ścianę bezpośrednio rozwijając z rolki, tapeta od razu przylgnie do ściany, można nią swobodnie manewrować, odkleić/odgiąć fragment i ponownie docisnąć, schodzi się idealnie na styk z przyklejoną wcześniej brytą, na łączeniu nic się nie rozciąga, nie rwie, nie powstają kompletnie żadne pęcherze powietrza, ale naturalnie po umiejętnym wyczesaniu bryty szczotką malarską, z dopasowywaniem wzorów absolutnie nie ma problemu, przed przyklejeniem odcina się odpowiedni fragment, dopiero po naklejeniu z kilkucentymetrowym nadmiarem tapety od strony sufitu, przycina się ją równo z użyciem listwy metalowej i nożyka, wszelkie wycinki i docięcia, np. przy kontakcie, listwie przypodłogowej, ościeżnicy drzwi, wykonuje się zaraz po przyklejeniu bryty.
Tapeta na flizelinie ma jeszcze jedną zaletę, gdy chcemy zmienić wystrój wnętrza, o wiele łatwiej odkleja się ze ściany, całymi brytami, nie robiąc przy tym większych zniszczeń powierzchni ściany, czego nie można powiedzieć o tapecie na podkładzie papierowym.
Niezbędne narzędzia do tapetowania to szczotka tapeciarska, listwa metalowa o szerokości 53cm+, nóż, nożyczki, miarka, ołówek, pędzel szeroki i niewielki do zakamarków, szmatka i w przypadku tapet na podkładzie papierowym stół tapeciarski i wałek z utwardzonej pianki do usuwania pęcherzyków powietrza.

Zobacz inne artykuły:

Rodzaje fototapet.

Jaki wybrać klej do tapety?

Jak dobierać tapety do wnętrza – podstawy.

Opracowanie: Wojciech Gośliński
Data publikacji: 16.02.2015