Definicja koloru.

Znaczenie koloru – rys historyczny.

Oddziaływanie barw na zdrowie, w tym i psychikę człowieka jest niepodważalne, ma podstawy naukowe i znane jest od wieków. Zarówno w dawnej medycynie chińskiej czy egipskiej znana i stosowana była koloroterapia, przywracająca harmonię i równowagę w organizmie człowieka. W Chinach na przykład w sztuce leczenia każdy kolor powiązany był z jakimś organem czy schorzeniem. Obecnie terapia barwą, koloroterapia, to głównie medycyna niekonwencjonalna, naturalna i uzupełniająca. Znając wpływ kolorów na człowieka, bierzemy pod uwagę aspekt zdrowotny przy ubieraniu w kolory naszych wnętrz. Odpowiednią barwą wpłyniemy na nasz nastrój, samopoczucie, czyli nasze życie, zniwelować możemy też ewentualne problemy zdrowia fizycznego oraz psychicznego. Żyjemy w świecie kolorów, przypisując im znaczenie symboliczne (np. biel dla kapłanów, purpura dla władców), barwy definiują nasze nastroje, charakter, stan ducha czy osobowość. Moc koloru może wywołać u nas rozdrażnienie, niepokój ale także ukojenie, zrelaksowanie, prawie fizyczne ogrzanie, poruszyć duchowo czy rozbudzić namiętność. Nasze uczucia wyrażamy często przy pomocy kolorów, czyż nie mówimy np. „on ma zielono w głowie”, „czarna owca w rodzinie”, „masz złote serce”, „mam takie szare życie”. Kolor ma różną wymowę zależnie od kultury i regionu: podczas gdy w Europie kolor czarny to żałoba, to w Chinach i Japonii jest nim biel, w Iranie niebieski, natomiast w Południowej Afryce czerwony. Działanie terapeutyczne na nasze ciało przypisuje różnym barwom zarówno współczesna, nowoczesna psychologia barw, jak i medycyna weddyjska, chińska, Hipokrates, Paracelsus czy Goethe. Leczenie kolorami znali już Egipcjanie z przed tysiącleci, ich uzdrawiające świątynie barw posiadały siedem pomieszczeń różniących się kolorami, w zależności od schorzenia chory zażywał leczniczej „kąpieli” w komnacie z odpowiednim kolorem. Starożytni Chińczycy mającego chore jelita malowali na żółto, na oknach stosując żółte zasłony, epileptyków otaczano kolorem fioletowym w postaci zasłon czy dywanu, chorego na szkarlatynę ubierano w czerwone szaty oraz otaczano światłem i suknami w tym kolorze. W Europie Johann Wolfgang van Goethe był prekursorem w badaniu i opisywaniu wpływu barw na organizm człowieka, szczególnie zaś na psychikę, w 1810 wydał „Naukę barw”, którą to publikację uważał za dzieło swojego życia, bardziej znaczącą od dzieł literackich.

Czym jest barwa?

Barwa, to zjawisko fizyczne, jest to ustalona wibracja, każdy kolor odpowiada dokładnie określonej długości fali w widzialnym dla nas zakresie widma elektromagnetycznego. Oko ludzkie widzi konkretny odcień barwy, który ściśle powiązany jest z daną długością fali, którą mózg interpretuje w taki sposób, że widzimy konkretną barwę, długości fal opisuje się nanometrach. I tak, np. fiolet to 380-450 nm, niebieski 450-500 nm, zielony 500-575 nm, żółty 575-585 nm, pomarańczowy 585-620 nm i czerwony 620- 780 nm. Kolor biały pojawia się, gdy wszystkie długości fal zakresu widma widzialnego mają zbliżoną intensywność. W zasadzie wszystkie barwy powstają poprzez mieszanie odpowiednich udziałów trzech czystych, addytywnych barw podstawowych, tj. czerwonego, żółtego i niebieskiego, tworzących podstawę dla zasady harmonii barw, gdy te trzy barwy wystąpią z podobną intensywnością powstaje biel, która może powstać przez addytywne zmieszanie poszczególnych barw leżących naprzeciw siebie w kręgu barw. Barwami wtórnymi pierwszego porządku czy barwami mieszanymi będzie: pomarańczowy powstały z czerwonego i żółtego, zielony powstały z żółtego i niebieskiego oraz fioletowy powstały z niebieskiego i czerwonego. Zależnie od wymieszania, barwa uzyskuje cechy ciepłe lub zimne, do ciepłych należy np. żółty, żółto-zielony, czerwony czy pomarańczowy, do barw zimnych natomiast np. niebieski, niebiesko-zielony czy fioletowy.

Koloroterapia – leczenie kolorami.

Kolory są wszechobecne, otaczają nas zawsze i zewsząd, pomimo, że są dla nas czymś oczywistym, jednak potrafimy je na nowo ciągle odkrywać. Bezpośrednie powiązanie z funkcjonowaniem organizmu człowieka wydaje się zatem oczywiste, biorąc pod uwagę złożoność ludzkiego ciała, jego współistnienie ze środowiskiem, przede wszystkim zaś wykorzystywanie przez wszystkie ziemskie organizmy wszelkich bodźców, do których przecież bez wątpienia należą barwy. Instynktownie wiemy, co jest dla nas dobre, mówiąc np., że coś jest piękne, czyż nie zachwyca nas tęcza ze swoimi odcieniami, barwami, tonacją i subtelną harmonią, urok krajobrazów, piękno przyrody, czy zachwycałoby nas to wszystko gdyby nie miało kolorów? Barwy odgrywają wielką i nieocenioną rolę w naszym życiu. Urządzając nasze wnętrza, instynktownie przyozdabiamy je w kolory odzwierciedlające nasze upodobania, marzenia, barwy natury są tutaj częstą inspiracją. Właśnie kolorami pragniemy stworzyć miły i przyjazny klimat, wpływający na nasz nastrój, samopoczucie, tj. stan emocjonalny i fizyczny, ogólnie stan ducha. Oddziaływanie barw na organizm człowieka jest udowodnione i ma podstawy naukowe. Koloroterapia, będąca formą leczenia, opierająca się na przekonaniu o uzdrawiającej mocy barw, to filozofia mówiąca, iż brak konkretnego koloru w organizmie może przyczyniać się do powstania konkretnych schorzeń czy innych niedomagań. Koloroterapia jest osobną dziedziną naturalnej medycyny niekonwencjonalnej ale też oficjalnej, obejmuje psychologię i fizjologię człowieka. Spore znaczenie w psychologii barw ma teoria Goethego „zmysłowo-estetyczne oddziaływanie kolorów”, prekursora w badaniu wpływu barw na człowieka.

Na czym polega oddziaływanie kolorów na organizm ludzki, jego psychikę i zdrowie fizyczne?

Chromoterapeuci tłumaczą to tak: w momencie postrzegania przez nas barwy, ta rejestrowana jest w naszym mózgu, który następnie w wyniku tego zdarzenia wysyła stosowny przekaźnik nerwowy do konkretnego narządu dokrewnego, może to być tarczyca, nadnercze lub trzustka, efektem tego impulsu jest zainicjowanie odpowiedniej reakcji hormonalnej narządu. Pobudzony narząd zaczyna produkować i wydzielać hormon dostający się do krwioobiegu, oddziałujący na wszystkie pozostałe narządy wewnętrzne. Innymi słowy, gruczoły wydzielania wewnętrznego reagują na widziane przez nas barwy dokładnie w taki sposób, w jaki identyfikuje je nasz mózg. Otaczając się odpowiednimi kolorami możemy wpływać na poprawę zdrowia psychicznego i fizycznego, chodzi o dolegliwości typu:
– złe samopoczucie psychiczne – depresja, niska samoocena, brak wiary w siebie, nadpobudliwość czy tego typu podobne problemy
– brak odporności organizmu – częste przechodzenie tych samych chorób, podatność na zarażenia itd.
– zła przemiana materii – problemy z nadwagą czy niedowagą, brak apetytu itp.
– również różnego rodzaju i pochodzenia uszkodzenia skóry i tkanek

Kolor oddziałuje na człowieka wywołując mocniejsze bądź słabsze reakcje psychiczne i fizyczne, może pomóc w łagodzeniu objawów dolegliwości lub też je całkowicie usunąć. Skoro barwa jest falą, jej długość zależy od konkretnego koloru, musi być zatem nośnikiem swoistego rodzaju energii niezbędnej ciału i umysłowi człowieka, energii uruchamiającej konkretne procesy fizjologiczne i psychiczne. Czy nie odczuliśmy działania koloru na nasz organizm? Np. czerwony kolor ścian pewnie nas pobudzi, doda energii, jednak przebywanie dłużej w takim pomieszczeniu spowoduje podenerwowanie. Kiedy otoczymy się błękitem lub odcieniami zielonego, na pewno nas to zrelaksuje i uspokoi. Pomarańczowe i żółte ściany dodadzą nam optymizmu, poprawią humor, uszczęśliwią, zainspirują do działania. Właściwości kolorów nie bez przyczyny często wykorzystywane są w takich obiektach jak szpitale, żłobki, przedszkola, gabinety lekarskie, odnowy biologicznej, itd. Wzięcie pod uwagę aspekt wpływu barw na nasz organizm podczas ubierania w kolory naszych wnętrz na pewno nie pójdzie na marne.

Czy wiesz: Jak wybrać właściwy kolor?

Opracowanie: Wojciech Gośliński
Data publikacji: 15.09.2012