Jeśli myślimy o odświeżeniu ścian naszego wnętrza, a chodzi nam po głowie jakaś odmiana w stosunku do zwykłej gładkiej powierzchni, weźmy pod rozwagę farbę strukturalną, która nada powierzchni ściany strukturę, dekorując ją w wydatny sposób. W odróżnieniu od tynku dekoracyjnego nanoszenie takiej farby jest łatwiejsze, nie tak pracochłonne, co za tym idzie tańsze. Zaletą farby strukturalnej jest możliwość aplikacji jej na nierówną i porowatą powierzchnię, nie musimy tutaj przygotowywać gładkiego podłoża, tylko w razie potrzeby zagruntować odpowiednim preparatem gruntującym. Istotą farby strukturalnej jest nadanie ścianie „trójwymiarowości”, często stosujemy ją aby zakryć w kapitalny sposób niedoskonałości ściany, przy okazji upiększając ją. Strukturalna faktura powierzchni powstaje przez dodanie w fazie produkcji do gęstej masy farby, wypełniaczy o różnym uziarnieniu. Oprócz gotowej masy (najwygodniejszej w użyciu) dostępne są również proszki i pasty, które dodaje się do zwykłej farby akrylowej, nie dają jednak one gwarancji takiego efektu, jak gotowa masa z ziarnami, mająca odpowiednią konsystencję.
Najpopularniejszymi powierzchniami do zastosowania farby strukturalnej pozostają ściany na korytarzu, klatce, pojedyncza ściana w pokoju dziennym czy wykończenie obudowy kominka. Farbę możemy umieszać na dowolny kolor w mieszalni komputerowej lub po naniesieniu na ścianę i wyschnięciu, dopiero pomalować na kolor lub nałożyć bejcę w taki sposób, aby nadać efekt cieniowania, niejednorodności koloru. Możliwe jest uzyskanie różnych faktur w zależności od użytego narzędzia i sposobu nanoszenia, farbę nakłada się w zależności od jej gęstości specjalnym wałkiem lub szpachelką i packą, a fakturę formuje gąbkowym lub irchowym wałkiem, pędzlem, grzebieniem, możemy też wykorzystać szablon. Ograniczeniem w uzyskiwaniu faktur i kolorów pozostaje jedynie nasza wyobraźnia.
Do farb strukturalnych należy wiele produktów, m.in.:
Farba raufaza, baranek, piasek pustyni – struktura i kolor na ścianie.
Opracowanie: Wojciech Gośliński
Data publikacji: 05.02.2011