Kamień naturalny i drewno na ścianie.

Ściany możemy z powodzeniem wykończyć zarówno kamieniem naturalnym, jak i drewnem. Po materiały te sięgają dziś bardzo często projektanci, gdyż mogą one wprowadzić do naszych domów elegancję i wrażenie przytulności, udekorować nimi można wnętrze klasyczne, nowoczesne jak i stylizowane.

Naturalne kamienie i drewno powróciły do naszych domów po latach zapomnienia (okres lat 80 i 90-tych), nie tylko pod wpływem zmieniającej się mody, ale głównie dzięki nowym technologiom wytwarzania okładzin kamiennych czy drewnianych. Odpowiednie połączenie kamienia np. granitu czy łupka z drewnem egzotycznym czy europejskim np. z merbau, mahoniem, sosną czy dębem wprowadzi w nasze wnętrza szyk i ciepło.
Kamień

Naturalne kamienie dekoracyjne to minerały, są nimi skały, najczęściej monomineralne względnie substancje stałe pochodzenia organicznego, powstające w warunkach naturalnych w przyrodzie, ich cechy, to trwałość przejawiająca się odpornością mechaniczną oraz walor estetyczny w postaci możliwości zdobienia ścian w niepowtarzalny wzór po wyszlifowaniu i wypolerowaniu. Kamień zapewnia nam bogactwo kolorów, faktur i wzorów, materiały te możemy wykorzystać przy aranżacji wnętrz w przeróżnej stylistyce. Płytki wykonane z kamienia to zwykle naturalne skały, są nimi: marmur, granit, piaskowiec, łupek, wapień czy trawertyn.
Marmur – domieszki mineralne sprawiają, że występuje w rozmaitych kolorach, jego piękno nie jest jednak wieczne, wypolerowana powierzchnia z czasem matowieje w wyniku ścierania, mogą też pojawić się na nim małe rysy, najlepiej stosować go w kuchni i łazience.

Granit – z uwagi na swoje właściwości, czyli nienasiąkliwość i wytrzymałość mechaniczną, z powodzeniem do zastosowania w bardzo wilgotnych i mocno eksploatowanych pomieszczeniach, płytki wykonane z tego minerału osiągają często bardzo duże rozmiary. Raczej odradzany jest do salonu ze względu na zimny oraz ciężki blask w przypadku większości odmian tej skały.

Piaskowiec – to ziarna piasku sklejone tzw. lepiszczem naturalnym. Zaraz po wydobyciu jest bardzo łatwy w obróbce z uwagi na swoją plastyczność-miękkość, dopiero po wyschnięciu nabiera twardości. Po jakimś okresie powierzchnia piaskowca matowieje osiągając patynę. Nie nadaje się do pomieszczeń wilgotnych ze względu na spore chłonięcie wilgoci poprzez swoją porowatą strukturę, za to doskonały do udekorowania ściany w salonie.
Łupek – spora zawartość kryształków krzemionki i miki powoduje, że powierzchnia łupka efektownie mieni się. Daje się go szlifować i polerować a odporność na ścieranie predysponuje go do zastosowania zarówno w pokoju dziennym, przedpokoju, ale również w łazience, gdyż jest nienasiąkliwy.

Wapień – wyszlifowany i wypolerowany nadaje się do pomieszczeń o różnej stylistyce. Występuje w jednolitym kolorze, bądź posiada bogaty rysunek swoich struktur, zależnie od złoża, z którego został wydobyty. Jest minerałem dość miękkim, co za tym idzie nasiąkliwym, więc nie zalecanym do pomieszczeń wilgotnych, typu łazienka, wilgoć może spowodować utratę koloru.

Trawertyn – jest litą skała wapienną, odmianą trwałą ale też wyjątkowo porowatą.
W zasadzie można go stosować we wszystkich wnętrzach. Po wypełnieniu porów w fazie
obróbki silikonem bądź żywicą, nadaje się do polerowania, powoduje to, że często jest wykorzystywany w łazience i kuchni.

Drewno

Drewno jest także w pełni naturalne, wykorzystuje się je do zdobienia naszych wnętrz, stosuje się je w zależności od jego różnych właściwości fizycznych i walorów estetycznych do różnych pomieszczeń i na różne powierzchnie. Na rynku dostępne są gatunki drewna z całego świata, różniące się między sobą m.in. twardością, nasiąkliwością, kolorystyką, rysunkiem słojów, etc. Obłożyć drewnem można ściany praktycznie w każdym pomieszczeniu, nie każdy gatunek drewna nadaje się jednak do pomieszczeń wilgotnych, typu łazienka, tutaj nie zalecane są rodzime gatunki ze względu na miękkość oraz wrażliwość na wodę. Odpowiednim materiałem będzie drewno egzotyczne, gdzie większość gatunków charakteryzuje się sporą twardością no i odpornością na wilgoć, będzie to zatem merbau, badi, mahoń, tek, iroko, sapeli, ipe lub padouk. Drewno zdobnicze na ścianę to dziś nie tylko tradycyjna boazeria, jak kiedyś, ale także fornir i sklejka, czyli fornir modyfikowany.

Boazeria – zwykle do produkcji wykorzystuje się drewno jodłowe, dębowe, bukowe i sosnowe, deski mają różną długość, szerokość no i oczywiście różne kształty wyprofilowania powierzchni.

Fornir – powstaje poprzez pocięcie pnia na plasterki, uzyskujemy wtedy cienkie arkusze, które następnie łączone są tak, żeby zachowały kolejność, w jakiej były poodcinane, wykonuje się to po to, aby rysunek słojów zachował ciągłość. Po naklejeniu na sklejkę bądź płytę MDF możemy uzyskać elementy do przykrycia nawet sporych płaszczyzn. Fornir wykorzystać można również do innych zadań, np. do wykańczania zaokrąglonych narożników, należących do trudnych powierzchni.

Fornir modyfikowany – metoda jego produkcji, to sklejenie bardzo wielu (nawet kilkuset warstw) naturalnego forniru, które później tnie się w całości na cienkie plasterki prostopadłe do sklejeń. Dzięki tej technologii powstają niesamowite, niepowtarzalne efekty dekoracyjne.

Przeczytaj również:

Papierowa dekoracja ściany. Alternatywa dla tynku dekoracyjnego czy tapety.

Tynk dekoracyjny Beton Art.

Opracowanie: Wojciech Gośliński
Data publikacji: 01.01.2011