Abc nakładania tynków cienkowarstwowych.

Aby powłoka tynku na naszej elewacji najdłużej spełniała swoje zadanie, tj. chroniła fasadę budynku przed oddziaływaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych czy wpływem słońca, jednocześnie estetycznie ją dekorowała, należy podczas

nakładania tynku zważać na precyzję i dokładność, wiedza, doświadczenie i umiejętności są tu niezbędne, bo popsuć tą wydawałoby się nieskomplikowaną robotę nie jest trudno.
Najrozsądniej jest zatrudnić do tego zadania fachowego wykonawcę, czyli firmę remontową, która specjalizuje się w elewacjach i ich kompleksowych wykończeniach, bo przecież chcemy aby usługa wykonana była profesjonalnie a prace przebiegły starannie, czysto i schludnie, zresztą wykonawca odpowiada za swoją robotę, toteż jeśli pójdzie coś nie tak, musi to poprawić na własny koszt, ale oczywiście wolelibyśmy uniknąć takich sytuacji.
Jednak skąd mamy wiedzieć, że dany usługodawca zna się doskonale na rzeczy?
Dlatego warto zaznajomić się z podstawami dotyczącymi aplikacji tynków cienkowarstwowych oraz ich rodzajami, po to abyśmy mogli się upewnić, gdy już nasz wykonawca przystąpi do zadania, że ma odpowiednie kompetencje.
Tynki cienkowarstwowe to dominująca dziś metoda wykańczania fasady budynku, szczególnie jednorodzinnego, w ostatnich latach pojawiło się trochę nowinek, tynki termoizolacyjne, z zastosowaniem nanotechnologii, itd., jednak najpopularniejsze są dziś nadal tynki akrylowe, silikonowe, silikatowe czy silikonowo – silikatowe, zwane hybrydowymi, zamawia się je w konkretnym wybranym przez nas kolorze, umożliwiają to systemy kolorowania znajdujące się w ofercie każdego producenta tynku. Choć byśmy wybrali najlepszy produkt, o efekcie końcowym decyduje wykonawstwo, jeśli majster popełni błąd, to efekt estetyczny może być mizerny albo po czasie mogą się pojawić zarysowania, pęknięcia, nie mówiąc o odpadaniu tynku oznaczającym ewidentną fuszerkę.

Co jest więc najważniejsze, aby nie popełnić błędu?

Odpowiedni dobór tynku:
Nakładanie wszystkich w/w tynków wymaga stosowania takiej samej techniki, jednak owe tynki prócz nazw różnią się również właściwościami, w tym też przeznaczeniem, chodzi tu o dostosowanie tynku do konkretnej konstrukcji budynku jak też jego otoczenia. Jeśli ściany zewnętrzne ociepliliśmy styropianem, wtedy dopuszczalne jest zastosowanie każdego rodzaju tynku cienkowarstwowego, natomiast jeśli wełną mineralną, wówczas zalecany będzie tynk silikatowy, zapewniający najefektywniejsze oddychanie muru i odprowadzanie ewentualnej wilgoci z wełny. Posiadając dom niedaleko lasu, parku lub jeziora, warto zainwestować w tynk silikatowy bądź silikatowo – silikonowy, zaś jeśli w miejscu gdzie powietrze jest dość mocno zanieczyszczone, wtedy najodpowiedniejszy będzie tynk silikonowo – silikatowy, zwany też samoczyszczącym, z powodu samoistnego zmywania kurzu i lżejszych zabrudzeń przez deszcz. Wersja tańszego zabezpieczenia fasady to tynk akrylowy, ale tak czy siak warto kupować tynk akrylowy z dodatkiem silikonu czy też syntetycznego wosku, jest trwalszy, dokładniej zabezpiecza fasadę.

Właściwe przygotowanie podłoża:
Na każdym opakowaniu z tynkiem cienkowarstwowym przeczytamy że podłoże powinno być równe (tj. bez zgrubień czy bruzd), suche, nie pylące, stabilne, bez ubytków, koniecznie musi być zagruntowane środkiem zmniejszającym chłonność oraz polepszającym przyczepność, ów środek podkładowy powinien być pokolorowany na kolor tynku, zagwarantuje to nam najdoskonalszy efekt wizualny i naturalnie usprawni całą operację nakładania tynku.

Właściwe przygotowanie materiału zaprawy tynkarskiej:
Zaprawa tynkarska jest gotowa do użycia, jakiekolwiek dodanie jakiegoś ulepszacza (plastyfikatora uszlachetniającego) czy np. wapna spowoduje niestabilność koloru, jedyne co możemy dodać, to czystą wodę i to w ilości podanej przez producenta. Istotną sprawą przed przystąpieniem do aplikacji tynku jest dokładne wymieszanie masy tynkarskiej wolnoobrotowym mieszadłem.

Praca podczas sprzyjających warunków atmosferycznych:
Wrogami dla tynku podczas jego nakładania będą; silne promieniowanie słoneczne padające bezpośrednio na tynkowaną ścianę, zbyt wysoka albo za niska temperatura powietrza czy też wysoka wilgotność, wszystkie te czynniki zdecydowanie zakłócą proces wiązania tynku. Ostre słońce padające na świeżo położony tynk czy bardzo wysoka temperatura powietrza wysuszą go tak szybko, że uniemożliwi to prawidłowe zatarcie struktury, pojawić się też mogą przebarwienia na elewacji. Ujemna temperatura powietrza podczas wiązania tynku sprawi że po prostu odpadnie od ściany, taki tynk już jest do niczego, ale uważać należy nie tylko na właściwą temperaturę powietrza (najlepiej nie mniej niż 5°C), ale także na temperaturę samej ściany, aby nie była ujemna np. po mroźnej nocy, która zdarzyć się może zarówno jesienią jak i wiosną, tak samo należy zważać aby przed przystąpieniem do prac pod koniec upalnego dnia podłoże pod tynk wystudziło się wystarczająco. Zbyt wysoka wilgotność np. grubo powyżej 75% może zatrzymać proces wiązania tynku, natomiast opady atmosferyczne wypłuczą zarówno spoiwo jak i pigment, efektem będzie zmniejszona trwałość oraz fatalna estetyka. Za wysoka wilgotność tyczy się nie tylko powietrza, ale również podłoża na które nakładany będzie tynk, które powinno być możliwie suche, woda uwięziona pod tynkiem może doprowadzić do odspajania się tynku w czasie mrozu.
Najodpowiedniejsza temperatura powietrza oraz podłoża podczas prac tynkarskich powinna zawierać się w przedziale między 5°C a 25°C, wiosna i jesień to najlepsze pory roku dla tych prac. Metodą na upalne letnie dni jest rozpoczynanie prac bardzo wcześnie rano albo późno wieczorem, przed nasłonecznieniem czy opadami deszczu można się chronić stosując siatki osłonowe na rusztowaniu.

Bez przerw podczas aplikacji tynku:
Kardynalnym błędem wpływającym nie na trwałość tynku a na efekt wizualny byłoby przerwanie nakładania tynku na jednej płaszczyźnie architektonicznej budynku, tynk na takiej płaszczyźnie musi być nakładany bez przerwy, tj. metodą „łączenie mokre z mokrym”, ponadto każdy z tynkarzy musi mieć takie same narzędzia, jak też stosować identyczną technikę pracy, w tym bezwzględnie ten sam kierunek zacierania.

Jeśli prace tynkarskie przebiegać będą zgodnie z powyższymi wskazówkami, najęta firma remontowa będzie miała niezbędną wiedzę i doświadczenie, wówczas możemy być pewni, że tynk cienkowarstwowy będzie przyozdabiał i chronił naszą elewację przez lata, będzie zarazem wizytówką naszego domu, a jedyne czekające nas remonty elewacji, to tylko zwykłe, nie zajmujące wiele czasu i relatywnie nie drogie malowanie, jako standardowa usługa, którą co jakiś czas będziemy musieli zamówić.

Zapoznaj się z innymi publikacjami:

Wykonywanie boni na elewacji.

Boniowanie elewacji.

Opracowanie: Wojciech Gośliński
Data publikacji: 01.09.2014